Eskiden Trt'de Pop Saati programı vardı ve ben hiç kaçırmadan izlerdim.
Kablolu yayın yoktu evimizde ve kral tv olayından hiç haz etmeyince Erkan Konuk'un programı bizim için bir hazine, bir nimetti. Sonrasında Rock Market'e dadandık ama onu unutmadık.
Tabi benim Spice Girls fanlığım yüzünden deli gibi kliplerinin çıkmasını beklerdim.
Arada kaçırdığımda acayip üzülürdüm, şimdi youtube'u aç zebille video buluyorsun.
Ama işte o günlerin tadı var mı o tartışılır.
Ben dayımlara gidince direkt olarak Mtv açardım, tüm gün hipnotize olmuş gibi onu izlerdim, tv başından alırlardı eve dönerdik.
Pop Saati başlayınca alırdım pattis kızartmamı, kolamı kurulurdum köşeme beklerdim şarkıları. Backstreet Boys'a sinir olurdum kızların tersine.
Daha çocukken yani 7 veya 8 yaşımda idim, Kylie Minoque ve New Kids On The Block sever biriydim. Okumayı söktüğümde teyzemin Blue Jean dergilerini okuyarak geçirirdim zamanımı. Birde Elçin ablanın New Kids On The Block kolleksiyonuna hayrandım. Dergilerden kesmiş saklamış, bulunca ne mutlu olmuştum. Bebek yüzlü Joe McIntyre favorimdi (isminide hiç hatırlayamadım, yazık bana!) şimdi olsa taş gibi Jordan Knight'ı es geçmezdim :)
Onların Step by Step şarkısından başkası aklımda kalmamış.
O değil Spice Girls dağılınca Pop müziğe sevgimi yitirdim ben.
Geçen Pattis kızartıp, o şarkıları dinledim tek tek, nostalji yaptım.
Şimdiki popçular çok yavanlar ya, ne bileyim hani dinlesem bile bir Madonna, Kylie'nin verdiği tadı vermiyorlar bana. Ne kadar saçmalarım olayına kendilerini o kadar kaptırmış durumdalar ki, itici olduklarının farkında değiller.
Bir Michael ekleyelim, moonwalk izleyip havamızı bulalım. Şimdiki Yetenek sizsiniz veletleri onu tanımadan yapıyorlar dansını, biz iyi ki tanımışız diyorum her gördüğümde.
Bu ekmekleri geçen annem yaptı. Evde yapılan bol malzemeli ekmeklerin hastasıyız.
Ohh mis, çayını alacaksın kıvrılacaksın bir köşeye afiyetle mideye indireceksin.
Dulce de leche'li ekmek favorim oldu. Alman kuruhasan gibi olmuş, hatta bence ondan güzeldi.
Dulce De Leche hani çikolataların, bilimum tatlıların içinde olan karamel dolgu oluyor.
Evde yapılabilen bir şey gayet.
Ve kayısı, incir, yaban mersini ve cevizli, çokokremli über bomba ekmekler bir başka alemdeler.
Müzikler kısmında bu aralar favorim Jay Molinowski ve Coeur De Pirate Beatrice Martin'in ortak projesi olan Armistice Ep'si.
Şarkılar pek güzel, açılış parçası Mission Bells'in videosu'na ve oradaki arabaya bayıldığımı eklemeden edemeyeceğim.
Aynı zamanda "City Lights Cry" en favorim ama onu başka bir post'a sakladım.
Video'yu Mission Bells'e çekmişler. Bence doğru seçim. Beatrice pek şirin, Jay ise son derece cool. Tabi üstünde şarkı söyledikleri araba ile ilgili düşündüğüm şey ise aşk.
Dinlerken tam yola gidecek şarkılar dedim ve klipte yollarda geçiyor.
Ekmeğin tarifini vermedim bildiğiniz ekmek hamuru ya, yalnız dur dur bir püf noktası var, mayalı ekmek hamuruna bir tane maden suyu dökün, bu sayede bayatlamıyor ve yumuşacık oluyor.
Bahar önce kar ile dondurarak sonrasında bir anda içimizi ısıtarak geldi.
Aklıma Hoşgeldin bahar lalalala, hoşgeldin dostum lalalala şarkısı geldi.
Türk filmlerinin en mutlu anlarında koydukları şarkılardan.
Hani sevdicekle kırlarda piknikli neli.
Ben bilmem o olayları izledim sadece.
Tatlımız bizim son zamanlarda en favorimiz, sevdiceğimiz.
Şimdi artık tarif listesinin fotosunu çekeceğim böyle, yeni bir yemek defteri yaptım kendime, onunla haşır neşir olacağız.
Öncelikle şerbeti yapın, kaynatıp altını söndürün. Bu sırada şarkıyı mırıldan, oraya babamın hayrına koymadım, olumlu olucaaazz pozitif olucaaaaz! lalalalalala!
Keki için yumurta ve şekeri çırpıp, içine sıvı yağ, ceviz, galeta unu evet un yerine galeta kullanıyoruz bir nevi çakma ekmek kadayıfı oluyor, kabartma tozu, vanilya ekleyip fırın tepsisine yada borcam varsa ona döküp fırına atıyoruz. Fırından alınca şerbeti dök ve bir yandan onu çekmesini bekle, diğer şarkıya geç bence.
Kreması için, unu ve sütü koyup pişir, kaynayınca altını kapatıp, krem şanti ve vanilyayı ekle ve mikserle birkaç dakika çırp.
Sonra kekin üstüne kremayı dök, işte budur.
Kreması az şekerli oluyor ama hiç anlamıyorsunuz.
Ve ben bir yandan yeşilçay ve tatlımı yerken bir yandan da,
"Hadi Hayal Kuralım" defterime güzel bir bahar günü olmasını istediklerimi yazmaya niyetlendim. Ama sonra düşündüm istediklerim bu sofrada zaten.
Güzel müzik, güzel yiyecekler, mis gibi hava.
Müzikler kısmında Yeliz ve Emilie Simon bizi karşılıyor. Hoşgeldin Bahar 1974 tarihli Çiğdem Talu'ya ait. Ve Yeliz'in bence en güzel şarkısı. Gülşen Bubikoğlu, Aytaç Arman ve Hulusi Kentmen'in oynadığı Cici Kız filminde çalıyor ve biz bir daha hayran oluyoruz Gülşen ablaya.
Emilie Simon'un Flowers'ına gelirsek, tam aşık budala kız şarkısı. Düşünce ben bir erkeğe çiçek alır mıydım? Hayır! :)
O bana alsın ister miydim?
Sanmam.
Bu şarkı ama pek şirin güzel, onu es geçmiyoruz. Emilie'nin yanılmıyorsam kendi ismini taşıyan 2004 tarihli albümünün 9. şarkısı.
Emilie'ye bakınca çok zarif bir fransız kendisi, şarkıları sanki çiçek kokulu insanı dinlerken çiçek bahçesine sokuyor neredeyse. Çocuksu ve yumuşak sesi ile böyle güzel bir sabaha çok iyi eşlik ediyor.
Bu tatlıyı mutlaka yapın derim çok baştan çıkarıcı.
Serge Gainsbourg et Jane Birkin - Je t'aime moi non plus
Kızım allahsızsın dediğinizi duyuyorum valla ne yemiştik, resmen son lokmada ölüyordum itiraf.
Ev ekleri rullaz, çünkü o çok, o gidip gelip yemeçli. Dışarı ekleri hemen biten gözde yaş gönülde bir daha alsam mı, yok üşendim şimdi kim çıkacak dedirten bir şey. Ev ekleri için buzdolabına gidersiniz anca, ona da üşenirseniz anneannemin güzide sözünü söylerim ama burası yeri değil, nimetlerin olduğu yer burası çarpılırım sonra Tom Yorke ve Hayko gibi müziğe vururum kendimi( Tom York apaçi oğlum günleri çok geride kaldı, dalga geçtik bitti gitti)
Şimdi sen yapmaya yeltenen kişilik, gözünü aç bana iyi bak!
Su ile yağı kaynatıyorsun bir güzel, o sırada git bir kahve iç, sevgiline telefonda bir güzel saydır (nasılsa ekler yapıyorsun, kalbe giden yol olduğuna göre dominant sensin;)
sonrasında içine unu koyup pişir.
O sırada ne yapacağına karışmamaya karar verdim, hem bananeyse.
Soğuduktan sonra teker teker yumurtaları kırıp çırpmaya devam et, sonrada tepsiye aralıklı bir şekilde dök.
Bizde muffin kalıpları var şekilsiz eklerlere son dedik, ama öbürküsü çok büyük oluyordu o daha bir verimli oluyordu falan.
Bu arada fırının kapağını hiç açmadan pişir. Benim gibi merak ve kedi olayını icra etme.
Sonra pişince Cream'ole'yi biraz katı çırparak, içlerini onunla doldurun (muzlusu über güzel oluyore)
Bitter çikolatayı benmari antoinette usulü (bence bunun isim anası da bu hatun, pastacılık işine çok bir damgasını vurmuş)
O değil olabilir bak hiç düşünmemiştim, şu postu bitireyim googlelayacağım, bakayım bir benmari usulünün altında yatanları.
İşte bitter çikolataları yada işte ne seviyorsanız o çikolatayı eritin, eklerler ile buluşturun.
Şimdi o anlattığım usül hafif oluyor, ama derseniz ben bol çikolata istiyorum, çılgınlık istiyorum şehvet istiyorum o zaman sizi çikolata sos kısmına alalım. Paket çikolata sosu yapın, onu anlatmayayım isterseniz, paketin arkasında ne ne değildir yazar zaten.
Şimdi diyorsun okuyucu ohh cream oleler, hazır çikolata soslar, gözünü de devirdin bir güzel.
Bu tip sosların kıvamları benim tam istediğim kıvam oluyor, yoksa boş vaktim çok hıh!
Şimdi okuyucu benim gibi gözün dönüp, çikolata sosu boca edersen eklerin üstüne sonuçları mide fesadından bir dakika önce kıvamına gelme oluyor ki tavsiye etmiyorum.
Az dök o sosu üstüne kaçmıyor eklerler.
Ve Müzikler kısmımızda Jane Birkin ve Okan Bayülgen çakması (.p) Sergei konuk oluyor.
Ben ekler yerken aynı bu kadın gibi oluyorum, bazende Serdar Ortaç jööteeem ille de jöö teeem desem de favorim bu şarkı.
Neyse gece gece çok geyik yaptım, anlatırken canım istedi, rejime girmiştim tam.
Dışarıda yağmur var, elime aldım kahvemi ve helva önümde romantik bir ortamda, iç acıtıcı bu şarkıyı dinleyip kendime işkence ediyor muyum?
Kısmen.
Yağ, irmik ve fıstıkları(fıstıkların rengi değişene kadar) kavurun. Sütle suyu kaynatıp, kavurulan karışıma katıp, kapağını kapatıp, 10 dakika dinlendirin. Sonra şekeri ilave edip, 10 dakika daha demlendirin. Ayriyeten bu karışıma vanilya da ekleyebilirsiniz.
Tamamdır.
Müzikler kısmına gelince şarkımız benim en sevdiğiklerimden.
Zaten Seyyan hanım diyince akan sular duruyor.
Ama onun şarkılarını ben sadece ondan dinlemeyi seviyorum. Başkası söyleyince aynı etkiyi vermiyor bana göre.
Özellikle de, Sülümanımız Halit Ergenç söyleme gafletine bir daha düşmesin ne olur.
Bu aralar zaman zaman takılıp kalıyorum bu şarkıya. Her cümlesi, kelimesi bana çok yakın geliyor, yazanı çok çok çok iyi anlıyorum...
"O gözler bana eskisinden yabancı Gönlümdeki bu sevda hiç dinmeyen bir acı Ruhumun kederinden gözlerim yaşla doldu İnliyorum derinden bana bilmem ne oldu
En candan arkadaşım ruhumu saran gece Ben kime bağlanmışım ağlıyorum gizlice...
Kimsesiz karanlıklar derdime şifa verin Kalbimde ki yaralar daha çok daha derin"
Bu şarkıyı bulabiliyorsanız plaktan dinleyin, alın elinize kahveyi, helvayı yapın ve yağmuru izleyin, şarkının tadına varın.
Evet yemek insanları, sürekli tıkınanlar, buradaki fotoğrafları görüp bana sövenler hepinizi özledim. Hayır bir yere gitmedim, evet yemek yaptım fotoğraf çektim ama post yazmaya üşendim (burada domatesler, yumurtalar fırlatılıyor kafama)
Şu an bu post'u yazarken aynen şarkıyı dinleyip kurabiyeyi mideye indiriyorum.
Annem geçen kuzene sormuş "Peri Tozu kurabiye yer misin?" diye, çocuk tuhaf tuhaf bakıp,
"O ne demek?" demiş.
Syco'nun uyduruğu yani cevabı. Kurabiye uyduruk değil de, ismini değiştirdim ben. Asıl adı Kavala kurabiyesiydi, ama aklıma gelmiyor neydi ya, neydi neydi diye sinir oluyorum, bende dedim madem ağızda dağılıyorsun o zaman senin adın bundan böyle Peri Tozu olsun evladım. Böylelikle Celtic müziklerine eşlik et, çevrende uçuşan minnoş yaratıklar gezinsin.
Öncelikle belirtmek isterim ben kurabiye sevmezdim. Hep anne ile gidilen günlerde teyzeler çeşit olsun diye yaparlarya, çocuk haliyle nasılmış diye ısırık alıp "ıyyy" diye bırakırdım. Hele klasik un kurabiyesi, benden uzak ol!
Bunu da Nalan abla getirmiş, yine niyeyse bir ısırık aldım. Kesin "ıyyyy" olacağım derken birden eridi gitti, alla alla diyip bir tane daha ve bir tane daha derken kahve geldi yanımıza, bir müzik açtım, kurabiyeler bitti.
İlk defa bir kurabiye ile uzun soluklu ilişkimiz oldu ve devam ediyor halen dolu dizgin. Ben bu postu yazarken oda size bakıyor(du)
Yapımı bi kere süper kolay. Malzemesi de az. Hemen şip şak oluyor.
Şimdiiii ister tereyağlı, isterse margarinle yapın. Lakin ben margarin derim, daha hafif oluyor.
Oda sıcaklığında eriyen margarin yada tereyağa, kabartma tozunu, yumurta sarısını, tuzu, unu ve isterseniz çekilmiş badem veya fındığı koyup iyice yoğuruyoruz, bu sırada tabi ona buna sövmeyin, bu mistik bir tarif (Tuğçe Işınsu kulakların çınlasın) böyle hamurunuza sevginizi falan katın. Sonra da, elinizle rulo gibi yapıp çay bardağıyla kesin kafanıza estiğince.
Ve fırına verin. Üstü pembeleşince çıkarın. Çıkardığınızda mutlaka üstüne bir paket pudra şekeri eleyin (bunu yazmayı unutmuşum, evet o fıkralardaki en can alıcı noktayı unutan insanda benim)
Bu hamur tatsız bir hamur olduğundan ona tadını sıcakken üstüne dökülen pudra şekeri veriyor. Ve aslında peri tozu o işte.
Normal şeker koyduğunuzda kurabiyeleri sert bir hale getiriyor, ama bu şekilde ağızda dağılıyor sihirli bir şekilde.
Müzik İstanbulda bir dönem metro istasyonunda çalan,
The Caravan Band'ın One More Tune Before The Road albümünden "Fairy" şarkısı
Dinledikçe keşke onlara denk gelsem ne iyi olur dedim.
Aslında bu folk tarzını pek seviyorum ben. Hatta blogda bundan sonra çok fazla yer verebilirim, eski dinlediklerimden falan.
And the dreams that you dream of once in a lullaby
Somewhere over the rainbow bluebirds fly
And the dreams that you dream of, dreams really do come true
Annemin doğum günüydü kaç zaman önce. 26 Aralıktı tamam ama koymak kısmet olmadı fotoğrafları. O gün babam dedi kızım bir pasta al hiç uğraşma ama ne bileyim çevremdeki insanların doğum günü olduğu zaman pastahaneden pasta almaktan hiç hoşlanmıyorum. Ortaya düdük gibi bir pasta çıkarıyoruz ve kimse doymuyor. Bizde genelde pasta yapılır. Sadece ev ahalisi de değil, arkadaşlarıma eşime dostuma pasta yapmaya bayılan acayip bir bünyeyim ben. Hele doğum günlerinde özellikle o kişinin kendisini çok özel hissetmesi için yapmak en güzeli.
Neyse pastalara baktım gayetten sıkıcı geldi. Dedim kendim yapacağım kimse bunu elimden alamaz! :)
Annem marshmellow'u çok aşırı sever. Hatta onun yüzünden halen şeker hamuru yapamıyorum, ne zaman alsam bir arkamı dönüyorum bitmiş! Bu konuda bildiğiniz çocuklaşıyor :)
Dedim marshmellow'u kullanayım ben.
Bu pastanın keki çok güzel, yapımı kolay ve artıyor da, eğer küçük bir pasta isterseniz, ortadan kesin bir tarafını kullanın diğer tarafını da buzluğa atın, sonra ikinci bir pasta çıkar. Yada kalanları şantiye bulayın toplar yapın iyi oluyor.
Normal kek hamuru yapıyorsunuz yumurta şekeri çırpıp, sonrasında diğer malzemeleri ekleyerekten. Sonrasında eğer benim yaptığım gibi kakaolu kek istiyorsanız kakao ekliyorsunuz (ben yukarıya yazmayı unutmuşum)
Cream'Ole'nin kıvamını yoğunluğunu çok seviyorum. Muzlusu tam muz tadı veriyor, fındıklı ve kakaolusu ise acayip güzel bir lezzet. Pastalara çok yakıştırıyorum ben. O yüzden bu pastada her ikisini de kullandım.
Keki böyle ortadan ikiye ayırıyoruz, ve ayırdığımız parçaları da ortadan bölüyoruz.
Ve hangi kıvam istiyorsanız sıcak çikolata, süt, muzlu süt, nescafe içlerinden birini seçip ıslatayorsunuz. Ben çikolatalı capuccino ile ıslattım.
Kek biraz kıtır olduğu için yapıyoruz bu işlemi, böylelikle hem aroması oluyor hemde gayet güzel bir kıvama geliyor. Bunda ise şuna dikkat, çok ıslatırsanız hamur olur, çok aşırı olmadan neredeyse yalandan ıslatın.
Veee en sevdiğim olay kremayı sürüp, meyveleri dizmek. Ben kakaolu pasta ile muzu çok severim, annem kakao'lu pasta delisidir. Direkt der bana sakın beyaz meyveli pasta neyim almayın, yapmayın diye. Bunu göz önünde bulundurduk.
Ve pastanın üstünü fındık aromalı kakaolu cream'ole ile kaplandı.
Artan pudingleri de akşam için sabırsız olan biz mideye indirdik afiyetle :)
Ve mutlu son.
Pastanın süslemesi çok aşırı spontan oldu ama bence sevimli bir çalışma çıkardı. Hatta size bir tavsiye marshmellowları içine de koyabilirsiniz. Yerken öyle dedik, keşke içinde de olsaydı diye.
Bir ay sonrasında bile doğum gününü hatırlayıp birde üstüne şarkı yolluyorum anne nasılım? :)
Şarkıya gelirsek gayetten herkesin bildiği bir eser aslında.
"Somewhere Over the Rainbow"
Zamanında reklamlarda duyuyorduk kendisini. Benim ilk ısındığım indie şarkılardandır. Bir arkadaşım indie albümü yapmıştı toplama, onda mevcuttu ve çok sevmiştim.
Bence bu versiyonu yani hawaii'li müzisyen Israel Kamakawiwo Ole' versiyonu çok güzel. Mesela Jewel ninni albümüne almış söylemiş, resmen can çekişir gibi söyleyince tüm naif havası gitmiş. Bir dolu kişi söylemiş aslında Hendrix ve Tori Amos'da dahil olmak üzere. Ama hiç biri bu kadar sarmadı beni.
Aslında orjinal söyleyeni Judy Garland. Herkesin bildiği The Wizard Of Oz'da söylüyor.
Besteci Harold Allen, söz yazarı E.Y Harburg durun hatta o versiyonu da ekleyeyim.
Sanki o reklamdaki gibi böyle Hawaii'de iki palmiye arasındasın, hafif hafif rüzgar esiyor, elinde kitabın ve kulağında bu şarkı var. Hiçbir şey umurunda değil. En güzel hediye olur. Huzur sessizlik ve mis gibi deniz konusunu içine çekmek.
Mumu üflerken ne diledi bilmiyorum ama ben olsam bunu dilerdim.
Ve sen okuyucu bu pasta çok güzel oluyor bence dene
